اثر تنش شوری روی جذب و توزیع ازت در دو رقم گندم

واکنش جذب ازت و توزیع ازت در گیاه نسبت به تنش شوری در دو رقم گندم طبسی و اینیا- 66 در یک آزمایش گلخانه ای و در قالب یک طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای شوری شامل سه سطح صفر، 5/2 و 5 گرم در لیتر کلرور سدیم (NaCl) در آب آبیاری بود که از 22 روز بعد از سبز شدن بذور اجرا شد. محتوای ازت بافت گیاهی در اندام های ریشه، بخش هوایی و دانه به روش کلدال تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری کل از جذب شده در گیاه کاهش می یابد. ولی شیب این کاهش بین دو رقم مورد آزمون تفاوت معنی دار داشته و در رقم مقاوم طبسی کندتر بود. بنظر می رسد فراوانی حضور کاتیونهای یک ظرفیتی نظیر سدیم (Na) نقش بازدارنده جذب ازت را داشته باشند. دو رقم از نظر الگوی توزیع ازت در داخل بوته تفاوت زیادی داشتند. رقم طبسی در مقایسه با اینیا- 66 به رغم تجمع بیشتر ازت در بوته، مقدار کمتری از آن را در پایان دوره رشد به کاه اختصاص داده و بخش زیادی را به دانه انتقال داد و به این ترتیب عملکرد ازت در آن از افزایشی معنی دار نسبت به رقم دیگر برخوردار بود. با توجه به نتایج حاصل بنظر می رسد تجمع و توزیع ازت در گیاه بتواند بعنوان یک صفت مرتبط با مقاومت به شوری در گیاه مورد توجه قرار گیرد.